در دنیای مدرن، وظایف پیچیدهتری همچون تشخیص صحبتهای انسان، رقابت در بازیهای استراتژیک همچون شطرنج و گو و هدایت خودکار ماشینها، هوشمندی واقعی را در کامپیوترها تعریف میکنند. هوش مصنوعی چیستبا شنیدن یا خواندن اصطلاح هوش مصنوعی، تصاویر و اصوات گوناگونی در ذهن ما شکل میگیرد. برخی صدای دستیارهای هوشمندی همچون سیری و کورتانا و الکسا را میشنویم و برخی دیگر، بهیاد تصاویر وحشتناک و نگرانکنندهی فیلمهای علمتخیلی همچون ترمیناتور میافتیم. عاشقان جدیتر سینما هم بهاحتمال زیاد چهرهی معصوم کاراکتر دیوید در فیلم تحسینشدهی استیون اسپیلبرگ (A.I. Artificial Intelligence) را بهیاد میآورند. بههرحال هوش مصنوعی امروزه در ذهن و فکر بسیار از ما کاربران دنیای فناوری جا خوش کرده است و تا آیندهی نامعلوم هم جزوی از زندگی ما خواهد بود. همیار و همکاری که شاید آیندهای روشن و شاید ویرانهای شبیه به فیلم ترمیناتور برای ما بسازد.
کسب درآمد از هوش مصنوعی
با وجود اینکه در فرایند آموزش الگوریتمهایی برای طبقهبندی رایحهها، دانشمندان قصد کپیبرداری از مغز موجودات زنده را نداشتند، اگرچه در روند حل این مسئله شبکه عصبی مصنوعی به میل خود شبکه بیولوژیکی بویایی را بازتولید کرد. محققان در تلاشند تا رباتها را به شبکه عصبی مخصوصی مجهز کنند که فرایند تجربه اجتماعی را سرعت میبخشد. علاوه بر این، آنها در حال کار روی سیستم حسگر ۳ بعدی هستند که به رباتها امکان میدهد تا عملیات پیچیدهتری را به تنهایی انجام دهند. تمام اینها به رباتها امکان خواهد داد تا تعاملاتشان را نه تنها بین خودشان، بلکه میان انسانها و رباتها هم افزایش دهند.
مثالهایی از کاربرد هوش مصنوعی در کسب وکارها
بازی گو پیچیدگیهای بسیار بیشتری نسبت به بازی شطرنج دارد و توانایی شکست دادن قهرمان آن، نشاندهندهی هوشمندی بسیار بالای کامپیوتر بود. با ورود به دههی ۱۹۸۰، اولین موفقیتهای چشمگیر باوجود سرمایهگذاریهای نهچندان قوی در حوزهی مجله خبری اینتل مگ دیده شد. کامپیوترهایی موسوم به سیستم خبره متولد شدند که توانایی شبیهسازی دانش و مهارتهای تحلیلی متخصصان انسانی را داشتند. تا میانهی دههی ۱۹۸۰، بازار هوش مصنوعی به ابعاد میلیارد دلاری رسید و ژاپن نیز با پروژهی «کامپیوتر نسل پنجم» خود، گواهی بر موفقیت علم ارائه کرده بود. آمریکا و بریتانیا مجددا به سرمایهگذاری در هوش مصنوعی تشویق شدند، اما بههرحال باز هم شکست پروژههایی همچون ماشین Lisp، آیندهی هوش ماشینی را تیره و تار کرد و دورانی طولانیتر بدون سرمایهگذاری شروع شد.
- بخش وسیعی از تشخیص گفتار مبتنی بر علم آمار به حساب میآید که به آن یادگیری آماری میگویند.
- این نوع تبلیغات، تنها یکی از کاربردهای گسترده هوش مصنوعی محسوب میشود.
- درنهایت امروز به وضعیتی رسیدهایم که شاید زندگی بدون حضور کارگزارهای هوشمند، برای بسیاری از ما غیرممکن باشد.
- هر چند پیشرفتهای تکنولوژی برخی از مشکلات ما را برطرف میکند، اما همزمان مشکلات جدیدی نیز ایجاد میکند.
- حساب لامبدا خود در سال 1936 توسط منطق كرچل آلونزو پرینستون اختراع شد در حالی كه وی در حال تحقیق در مورد مسئله انتزاعی یا مسئله تصمیمگیری برای منطق محمول بود.
از آن جایی که تصمیماتی که توسط ماشینها گرفته میشود بر اساس سوابق قبلی دادهها و مجموعهای از الگوریتمها است، احتمال خطا در این نوع تصمیم گیری کاهش پیدا میکند. این موضوع، دستاورد مهمی محسوب میشود؛ چرا که باعث میشود مشکلات پیچیدهای که به محاسبه دشوار نیاز دارند، بدون هیچ خطایی حل شوند. هر چند پیشرفتهای تکنولوژی برخی از مشکلات ما را برطرف میکند، اما همزمان مشکلات جدیدی نیز ایجاد میکند.
بهعلاوه، افزایش قدرت در حوزهی رایانش موازی هم به سرعت گرفتن توسعهی فناوری کمک کرد. در رایانش موازی، خوشههایی از پردازندههای گرافیکی برای آموزشی سیستمهای یادگیری ماشین استفاده میشوند. تا میانهی دههی ۱۹۶۰، تحقیق پیرامون هوش مصنوعی به یکی از موضوعهای اصلی دنیای فناوری با سرمایهگذاریهای عظیم تبدیل شد. وزارت دفاع آمریکا یکی از سرمایهگذارهای اصلی پروژههای هوش مصنوعی بود و آزمایشگاههای متعدد نیز در کشورهای دیگر راهاندازی میشدند. محققان هوش مصنوعی در آن سالها با خوشبینی بسیار مشغول فعالیت بودند.
نظر شما چیست؟ لغو پاسخ